“héla, tekenen op de stoelen mag niet” “leg die stift weg”
‘neen!’
“als ge met stiften wilt tekenen moet je papier pakken”
‘neen’
“neen? tekenen op de stoelen mag dat misschien?”
‘neen’
“allé we zijn het dan toch eens, pakt nu papier”
‘neen’
“moete gij ni luisteren misschien”
‘ja’
“en gade luisteren”
‘neen’
….
Geplaatst in Uncategorized
vindt u ook dat opvoeden zo een verschrikkelijk moeilijke evenwichtsoefening is?
immers waar vind ik het ideaal tussen beschermen en weerbaar maken t.o.v. de grote boze buitewereld?
Soms zou ik het liefst de kinderen opsluiten, minstens tot hun 12de om ze te beschermen tegen al wat mis kan gaan. Ntl weet ik ook wel dat dat een utopie is, bovendien als ik dat zou doen zouden ze op hun 12de nog even kwetsbaar zijn omdat de zich nooit hebben moeten weren in de vrije wereld.
wat niet wegneemt dat ik af en toe toch bedenk hoeveel het zou kosten om rond gans mijnen hof nen hééééééééééééééle hoge muur te zetten.
en waar ligt het evenwicht tussen belonen en verwennen
of tussen genoeg geduld oefenen en met u voeten laten spelen.
tussen liefhebben en versmachten
tussen spelen en bijleren
tussen … en…
opvoeden het zou iets makkelijker mogen zijn
Geplaatst in Uncategorized
