“ge weet niet waar ge aan begint” krijg ik steeds vaker te horen, lichtelijk laat als get mij vraagt gezien het feit dat het 3de zich binnen een koppel weken al aanbiedt ook nogal ongepast aangezien wij er geen geheim van maken dat we graag 4 kinderen willen.
Vreemd ook dat deze commentaar zich zonder uitzondering uit de mond perst van mensen met géén, één of 2 kinderen dus het is mij een raadsel hoe deze mensen wél weten waaraan ik begin.
En nog vreemder dat de mensen met 3, 4 of zelfs 5 kinderen nog nooit gezegd hebben dat ik niet weet waar ik aan begin. Of misschien gniffelen die wel in hun vuistje “nog iemand die met open ogen in haar ongeluk loopt”
De eerste categorie mensen vragen mij ook constant of ik wel besef wat ik allemaal moet opgeven voor mijn kinderen? Of ik besef hoelang ik in de pampers en de pubertijd ga zitten? laten we ook niet vergeten dat een aantal mensen het ook nodig achten nogal dinigrerend op te merken “ah! 4! das voor de belastingen natuurlijk” en “zijde ni beschaamd? wa gade nu doen lijk de turken van het kindergeld leven?” of nog “in dees tijden zoveel kinderen op de wereld zetten ge moet zot zijn”
of dé CLOU “ha uw 3de? een ongelukske dus”
neen de pamper en puber tijden kan ik niet inschatten ok de pampertijden kanik een beetje inschatten pubertijden niet.
ja kinderen kan ik inbrengen in de belastingen omhet zo maar eens te zeggen maar laat ons eerlijk zijn: niets, maar dan ook niets kunde voor zoveel inbrengen inuw belastingen dan dat het gekost heeft. bovendien als ge kinderen moet nemen voor uw belastingsbrief waar zijde dan mee bezig?
ja ik krijg kindergeld net zoals iedereen met kinderen trouwens en net zoals iedereen met een beetje gezond verstand zou moeten weten komde met kinder geld alleen niet rond dus neenikga niet stinkend rijk worden op de kap van de gemeenschap. bovendien werk ik ook nog altijd wat niet bepaald zal betekenen dat we het met kindergeld alleen redden.
wat betreft “dees tijden” wanneer waren het dan wel goede tijden om kinderen op de wereld te zetten? toen we nog in grotte woonden en met knotsen elkaars kopinbeukten? of toen we in lemen hutten hokten samen met het vee en de ratten? of tijdens de 100 jarige oorlog? tijdens de hongersnoden of de pestepidemies? de 1ste of de 2de wereldoorlog? de crisis uit de jaren 70 of de opkomst van AIDS? als we hadden moeten wachten op de enige echte goede tijd om kinderen te krijgen we waren allang uitgestorven.
Wat betreft dingen opgeven das mijn persoonlijke keuze, ja ik zou wat vaker op restaurant gaan maar dat we het niet doen heeft weinig te maken met de kinderen. Mijn moeder komt met veel plezier eens babysitten maar wij, de losers van ouders, zijn nog niet zover dat we de kinderen met een gerust hart achter laten. Zo zijn we dan weer wel: een stelletje mietjes. Maar Vandaag de dag op de kinderen steken dat ge iets moet opgeven gezien de anticonceptiemiddelen die er beschikbaar zijn gezien een netwerk aan babysits en kinderopvang is het de keuze aan de ouders of ze veel of weinig opgeven.
En neen nummerke 3 was geen ongelukje, hij was wel degelijk gepland, uitgerekend, en om het maar eens plattekes gezegd gepoept op den dag dat de computer zei dat er gepoept moest worden. Als er al eentje een “ongelukje” was was het nummerke 1. Indie zin dat hij niet gepland was,maar aangzienwe beide volwasssen zijn wisten we ook wel wat er zou kunnen gebeuren als ge geen anticonceptie gebruikt. Niet gepland maar wel gewenst dus.
En wat de toekomst brengt: neen daar heb ik geen idee van misschien puberen ze er wel serieus op los maar misschien valt het mee. Wieweet zal blijkendat de dochter ooit een tienermoeder wordt maar ze kan net zo goed topadvocate worden en misschien slaagt ze er wel in beiden te combineren? weet u het? ik allesinds niet. Misschien krijg ikwel grijs haar als blijkt dat eenvan de zonen bandwerk in een fabriek gaat doen maar misschien wordt hij ook wel 1ste spits in een of andere topvoetbalploeg. Wat zegt u glazenbol want de mijn doet het even niet.
Dus neen, ik heb geen idéé waar ik aan begin met 3 of met 4 maar eerlijk gezegd ik wist ook niet waar ik aanbegon met 1 of met 2. Ik heb danook bewondering voor de ouders van 1 of 2 kinderen die mij nu zo rijkelijk waarschuwen en die duidelijk wel wisten waar ze aan begonnen.
Maar bon zoals dus aangehaald hierboven mijn glazen bol is stuk. Ik gok dat zoonnummer2 op 7 mei geboren wordt. En wat zegt jullie glazen bol?
een 'geregeld' leventje 