groen van jaloesie

triestig.

Ik krijg zonet van kennisen met een zwaar gehandicapt kindje te horen dan “volwassenen” jaloers zijn omdat ze een gehandicapten parkeerkaart kregen voor hun spruit.

voor degene die zich aangesproken voelen vergeet niet het verhoogde kindergeld, de verhoogde terugbetaling van medische kosten, de nieuwsgierige blikken van de (medische) wereld allemaal dingen om stikjaloers op te zijn.

Misschien kan ik ook jaloers worden op het feit dat er deze week in Gent veel aandacht ging naar kinderen van de leeftijd van mijn oudste zoon en dochter en dat mijn gasten over het hoofd gezien worden, gewoon omdat ze de “pech” hebben dat ze zich 4 jaar geleden niet ergens in dendermonde bevonden in een of ander fabeltjesland???

of omdat gij schonere schoenen kunt kopen dan ik?

of omda uwen auto een schoner kleur heeft?

of u huis groter is?

get a life stel u voor er zijn ook mensen die jaloers zijn op u…

omdat u géén gehandicaptenparkeerkaart heeft, grof hé?

wij lopen (kleuren) binnen de lijntjes

deze commentaren kende iedereen al

* metalliefhebbers zijn altijd in’t zwart gekleed.  Liefst met pinnen. En lang haar. En ze leven vooral ’s nachts. En ze zijn dom. En werkschuw én als ze al werken ist in een fabriek. Aan den band.

En hun vrouwen zijn halfnaakte sletten

vol tatoos da ook.

* een ieder met een lichamelijke handicap heeft uiteraard ook een of andere hersenverlamming en kan odoende niet voor zijn eigen beslissen.

* Mensen met kort haar zijn sowieso racisten.

Maar heden ten dage vinden mensen blijkbaar, waarschijnlijk naar analogie met de online commentaren, dat ze te pas en te onpas hun mening mogen spuien.

Zo krijg ik regelmatig commentaar op mijn jas. De kleur is te fel. En ze is ook te groen. En het blauw is ook te fel. En groen en blauw samen das ni mooi. Nu is ook al mijn muts aan kritische (?) blikken onderhevig. Die is nl te roze.

Maar het allerergste aan deze comentatoren is dat ze, als jij na deze kritiek wilt antwoorden zonder blikken of blozen weten te vragen: “hebbekik u mening gevraagd misschien?”

En da sta zelfs ik met mijn mond vol tanden.

 

Blijk baar moeten wij met zijn allen dus tussen de lijntjes kleuren, alleen ni te fel, en ook ni int zwart, grijs zegt dus maar.

Eentonig grijs ten behoefte van de kritikasters

het beschuldigende vingertje

Natuurlijk is het niet bijster slim halfnaakte foto’s op het net te zetten. Natuurlijk zou het wel eens kunnen dat een ander stel idioten er misbruik van maken. Het zou wel eens kunnen dat ze zich als misplaatste moraalridders genoodzaakt zien je te kakken te zetten. Of misschien zijn ze gewoon in hun gat gebeten omdat ze zelf geen lief hebben of wel eentje maar die hun dan bedriegt. Wie weet.

 

Wat ik veel triestiger vind is het ongelooflijk aantal mensen die zegt dat het die meisjes hun eigen schuld is. Dat ze maar zo geen foto’s op hun facebookpagina moeten zetten. Dat is op zich wel waar. Maar alle kinderen/jongeren (en zelfs volwassenen) maken fouten. Wat ze niet gedaan hebben is toestemming geven op als hoer bestempelt te worden door een of andere idioot die hen niet eens kent.

Weet je waar het mij aan doet denken.

Aan de uitleg dat een vrouw het zelf zoekt om verkracht te worden als haar rokje te kort zou zijn,

of haar bloesje te spannend

of haar broek te gemakkelijk uitging

of haar hakken te hoog

het is nog steeds de dader die in fout is

AMC UIT ZWITSERLAND

Ik ben bezig de jongste zoon in de auto te snoeren als er achter mij een auto stopt. uit mijn ooghoeken zie ik een buitelandse nummerplaat. Ik sla de de autodeur  toe en zie zijn autoraam naar beneden gaan “Mefrauw mag ik u efentjes iets fragen?” de buitelandse nummerplaat indachtig veronderstel ik dat hij de weg wil weten en antwoord dus “ja”

“Kent u de firma AMC uit Zwitserland” terwijl mijn brein op de achtergrond nog niet helemaal mee is met het feit dat we met een deur aan deur verkoper te doen hebben en dus probeert in te schatten waar de firma AMC uit Zwitserland in ons lieflijke Brugge gelegen zou kunnen zijn antwoord ik naar waarheid “neen”.

“NÉÉN???? ken u níét de firma AMC uit Zwitserland?” en zijn wenkbrauwen stijgen tot tegen het dak van zijn SUV . “De firma AMC uit Zwitserland maakt kookpotten waarmee u zonder vetstoffen en weinig water kan koken, bovendien…” daar onderbreek ik meneer gladjanus en vertel hém dat ik totaal niet van plan ben potten te kopen en dat ik net een baby in de wagen heb gezet en dat iedereen weet dat baby’s en afgesloten auto’s niet samen gaan”

De firma AMC uit zZwitserland interesseert zich geen vliegende f*@k in baby’s en afgesloten auto’s en neemt een nonchalante gladde verkopers houding aan waarbij hij lichtelijk schuin zakt in zijn comfortabele lederen auto stoel “How mervrouwtje ik ben ook hélémaal niet van plan om u kookpotten te verkopen, neen helemaal niet maar ziet u het zit nl zo ik heb nog een aantal potten over van een demonstratie, heeft u enig idee wie ik daarmee een pleziertje zou kunnen doen?”

OW yeah die kende we nog niet

“kweeni de buren misschien” antwoord ik met uitgestreken gezicht en nogmaals wil ik mij naar mijn wagen begeven

“U beseft toch dat we het over kookpotten hebben van de firma AMC uit Zwitserland waarmee u zonder vetstof en met weinig water kan koken”

Ik ben het beetje beu en draai mij om

“meneer het toeval wilt nu dat ik sowieso al zonder vetstof em met weinig water kook, nl met tupperware, al even toevallig heb ik hier toch ook wel nog een aantal demopotten staan die best kwijt wil, nu ik geef die helemaal niet graag weg ik verkoop die aan volle pot misschien bent u wel geinteresseerd zal ik ze even gaan halen? Of misschien kent u wel iemand die demogewijsgebruikte potten aan de volleprijs zou willen kopen? Wacht u even ik ga ze halen ”

“ja laat al maar” antwoord de firma AMC uit Zwitserland en zonder nog iets te zeggen trekt hij hard op.

vreemd hij is helemaal niet meer bij de buren gestopt…

beste ouders: fuck you

Vandaag zat er in de agenda’s van de kinderen een briefje. Wat er niet opstond maar wat het wel zei?… het volgende

Beste ouders morgen nemen wij de jaarlijkse foto voor de kalender. Dit jaar werken wij in thema’s. uw zoon en dochter worden morgen dus respectievelijk geheel in het wit en in het bruin oranje en rood op school verwacht. Natuurlijk hebben wij dit niet vandaag beslist maar wij dachten dat het wel fun zou zijn moesten wij u totaal geen tijd gunnen om dit in orde te brengen. Persoonlijk kan het ons geen reet schelen dat u full time werkt, dat u al uw boodschappen in het weekend doet dat u gescheiden bent en zo een dingen met uw ex bepraat of dat u als u thuis komt nog eten moet maken voor een bende van 6 en eigenlijk geen tijd heeft een nieuwe outfit te kopen.  Vervolgen dachten wij dat het ook wel leuk zou zijn dit in septeber te plannen u weet wel de maand waarin u al ettelijke kosten heeft zoals nieuwe boekentassen, schoenen, jassen het lidgeld van de sportclubs en de bijbehorende sportoutfits. Gaat ú het einde van de maand nog halen? Wíj dachten het niet MOOOOHAHAHAHAAAA!

Bovendien dachten wij dat we zeker voor kabaal in uw huishouden zouden kunnen zorgen door te eisen dat zoonlief geheel en al in het wit naar school komt. Wij weten maar al te goed dat wit niet bepaald een hoofdkleur is in deze herfst-wintermaanden zéker niet voor jongens. Een tshirt of pull zal u misschien nog vinden al moet u wel even zoeken om dit te vinden zonder print wij garanderen u dat een witte broek een illusie zal blijken te zijn. Pret gegarandeerd als u dát thuis probeert uit te leggen.

Oja U wist het misschien nog niet maar oranje is deze herfst niet alom tegenwoordig behalve in de babyafdeling maar de carrefour waar u uw toevlucht tot moet nemen wegens alle boutique’s zijn toe daar niet.

Oh yesss wij horen uw dochter al tot hier boos worden,

graag gedaan

met vriendelijke doch dringende groeten

het schoolteam dat u morgen in het wit of het bruin oranje op school verwacht.

 

Beste directie,

fuck you

trek jullie plan het is een blauwe broek en het zijn paarse broekkousen

de ouders die het lichtelijk beu zij

it’s not my fault

“mamaaaahaaaah ik heb geplahaast” roept de dochter

“ah das goed komt nu verder eten” roep ik terug

“jama op de grooohooond” roept de dochter terug

“waarom plas jij nu op de grond?” vraag ik haar verbaast

“omdat mijn poep stout is” verklaart de driejarige

na de roojereeskroket ga je slapen

“Ik moet ni gaan slapen want de zon schijnt nog” brult de dochter

“ja maar da is omdat het lente is” leg ik geduldig uit en uiteindelijk gaat ze toch gewillig naar boven

“jama mama de rooiereesraket is nog niet geweest dus mag ik nog wakker blijven” zegt de zoon-nummer-1

en begint dan maar eens uit te leggen dat de grote baas van ketnet beslist heeft dat peuters alleen ergens midden in den dag tv mogen kijken u weet wel als de meeste op school zitten of ’s morgens te 6en u weet wel als u als moeder uit u kamer roept dat ze nog moeten slapen dat het “VERDOMME NOG MIDDEN IN DE NACHT IS”.

De uitleg van ketnet slaat ook op nul de bolle “we hebben nu een volwaardige kinder zender dus is ketnet plus niet meer nodig” wel waarom zonden ze dan tot maandag op ketnet jongereprogrammas uit en op ketnet+ kleuter/peuter programmas en MIDDEN OP DE DAG foto’s??? dan konden ze toch ook bumba uitgezonden hebben? als of de peuters ineens sinds 1 mei overdag tv moeten kijken. Ik dacht dat kinderen meer moesten spelen en bewegen ?

hartekindjes

Mijn beide handjes kus ik met mijn 4 gezonde (hout vasthouden, afkloppen en al de andere mogelijke manieren om onheil af te wenden) kinderen.

Want hoe weinig staan we er bij stil dat elke geboorte een wonder is, hoe vaak er iets mis kan lopen.

ik, vroeger, niet al te vaak. Tot ik Bloggewijs Bé leerde kennen. Bé wiens avonturen met Tiemen ik dagdagelijks volgde, Bé wiens 2de zwangerschap door ons allen op de voet werd gevolgd. En Bé die uiteindelijk een heel straffe Madam bleek toen Maren Down bleek te hebben.

En via Bé leerde ik dan Daisy kennen. Daisy mama van Luna, Luna die mij ook nauw aan het hart ligt omdat Luna in tegenstelling tot Maren er zo freel en breekbaar uitziet. Maar die ook met volle teugen van het leven geniet.

OOk leerde ik via een vriendin het jongentje M. kennen en zijn papa Koen die ons facebookgewijs meeneemt door het wereltje van het jongetje M. en de klote aandoening Beals (had u er al van gehoord). Het jongetje M. die mij zo mogelijk nog nauwer aan het hart ligt omdat hij in tegenstelling tot de meisjes M & L. dagelijks pijn heeft.

En dan zijn er nog de kindjes die we weten verwekken hebben wiens groei we hebben gevolgd waarnaar we samen naar uitkeken maar die uiteindelijk niet geboren mochten worden.

Allemaal hebben ze een speciaal plaatsje in mijn hart, van allemaal hoop ik elke dag goed nieuws te horen en stuk voor stuk ben ik trots op hun vooruitgang (jawel) en op hun ouders die zich door de slechte momenten heenslagen en die trots genoeg zijn op hun “speciale” kindje om het met ons allemaal te delen.

maar vooral, vooral  Bé, Daisy, Koen en al de anderen die ik nu vergeet ben ik trots (virtueel) bevriend te zijn met mensen die alles over hebben voor hun kinderen, die hoe moeilijk en vermoeiend het soms ook is duidelijk trots zijn op hun kinderen, mensen die onvoorwaardelijk van hen houden en ze voor niets ter wereld zouden willen ruilen, gewoon omdat het HUN kinderen zijn mét al hun beperkingen en zorgen.

Er zijn hier op de wereld een pak mensen die een voorbeeld aan hen  zouden mogen nemen, zij die hun perfect gezonde kind op beestachtige wijze afdanken en mishandelen omdat het in de weg loopt, een nieuw leven in de weg staan of eventjes ambetand is.

Bé, Daisy, Koen …. RESPECT mannen

Precies den echte

De man zingt al een tijdje liedjes van Gorki voor de dochter als slaapliedjes en dan bij voorkeur Mia of Lieve kleine piranah.

Vandaag na het bad en voor het slapengaan besluit de man de dochter het echte werk te laten horen en zoekt op Youtube Gorki op.

Man en dochter zitten knusjes tegen elkaar in de zetel de laptop op de knie-en  Luc De Vos’ kenmerkende stemgeluid vult nog maar net de kamer als de dochter met grote ogen naar haar vader kijkt en zegt “Is da liefe klei-jne pijana?”

“ja” antwoord de vader bijna tot tranen geroerd en hij richt het woord tot mij “we gaan er toch nog een hebben met smaak” .

De dochter haar voetje en haar vingertje bewegen vlot op de muziek mee als ze plots stopt met bewegen en droogweg zegt “tis net als de echte” waarbij ze haar vader vol bewondering aankijkt.

en ik vermoed dat ze Luc De Vos van plagiaat verdenkt en de echte haar vader is de held van het moment.

Alleen jammer dat de joepi geen posters van hem afdrukt

nafarsi

“ik heb nafarsi gegeten” deelt de zoon-nummer-1 mee en spontaan komen mij beelden voor ogen waarbij de zoon en zijn klasgenootjes een voormalige en verlepte Egyptische koninging verorberen.

“jij hebt WAT gegeten?” vraag ik

“nafarsi”

ik probeer het woord achterstevoren : israfan halpel de letters door elkaar niets bekents en eetbaars komt er uit naar voren

“WA heb gij geeten”

“NA FAR SI” articuleert de zoon-nummer-1

“jama en wa is dat dan?” wil ik weten en bedenk al dat de juf misschien in een of andere bui rattevergif heeft uitgedeeld

“nafarsi is nafarsi” verduidelijkt de eerstgeboorne

Of misschien heeft ie een hersenbloeding of een spontane aanval van dyslectie redeneer ik verder

“en van waar komt da?”

“wij hebben dat gemaakt”

ik begin te vermoeden dat er misschien wel eens ettelijke kilo’s zand in de zoon’s maag rondklotsen .

“in de klas”

ok plasticine dan

“met de juf”

ziedet het mens is totaal de kluts kwijt

“met een ei”

aja natuurlijk met een ei dat moesten ze vandaag meedoen naar het school ingewikkeld in kilo’s keukenpapier en voorzichtig in een tupperware koekjesdoosje meegegeven en 100 keren herhaald “voorzichtig met je boekentas hé want er zit een ei in”

“wat hebben jullie gedaan met dat ei”?

“in 2 en dan in stukjes en dan het geel eruit en alles erin” deelt de zoon-nummer-1 peter goosensgewijs mede

ik vermoed dat de stappen ie of wat door elkaar geslagen zijn en  ga in rottempo alle ei-recepten af die ik maar kan bedenken

“AAAAAAAH!” eureka roepen leek mij net een stapje te ver “un oeuf farci!”

“JAAAAA” de zoon al even enthousiast “nafarsi”