Na ons, niet erg geslaagde poging tot een middagdutje staat de zoon op bed te springen.
Op en Neer.
Plots valt mijn oog op een “wonde” aan de zoon zijn been. Mijn eerste gedacht is dat het een brandwonde is.
Ik vraag de zoon hoe hij daar aankomt en de kleine man antwoord zonder aarzelen “andewijdaa” ofzo iets uiteraard.
mijn wenkbrauwen bevinden zich ongeveer aan mijn haargrens als ik (zonder énige sugestie) vraag “heeft Xander je PIJN gedaan????”
‘andewijdaa’ antwoord de zoon weer (of nog steeds zoiets) even twijfel ik misschien zegt hij iets héél anders dus probeer ik, nog steeds zonder énige sugestie “heeft juf liliane je pijn gedaan?” ‘Ja’ antwoord het baasje, nu weet ik ondertussen wel dat antwoorden die beperkt blijven tot ‘ja’ en ‘neen’ meestal niet geheel met e waarheid stroken.
Omdat ik nu toch wel eens wil weten wat er is gebeurt probeer ik de pieren uit de zoon zijn neus te peuteren
‘wie heeft dar gedaan’? “anderwijdaa”
‘wat heeft xander gedaan?’ “anderwijdaa pijndaan”
‘ja da weet mama, maar WAT heeft xander gedaan?’ “andewijdaa pijndaan”
ok zo komen we niet verder
‘Hoe heeft Xander, Thorben pijngedaan?’ “ja pijndaan”
Djeezes waarom worden kinderen niet geboren met de kennis van alle vraag-woorden ingebakken bon de niet sugestieve vraagstelling vliegt volledig overboord ‘Heeft XANDER Thorben GESTAMPT?’ “ja!”
Ik vraag mij af wat ik nu ga doen, Xander eens een serieus pak rammel geven kwestie dat ie dan wel zal leren datem zich niet tegen de kleintjes moet weren, of Juf Lilian een serieus pak rammel geven (voor de zekerheid) ziet dak em toch verkeerd em verstaan, de zoon stantepede van school halen een schoolbord kopen en alvast beginnen oefenen om hem thuis onderwijs te geven…. Ik graak er niet volledig aan uit
voor de zekerheid haal ik toch maar de zoon zijn agenda er zitten nl 2Xanders in de zoon zijn klas, ik toon hem de foto’s van de klasgenootjes en vraag hem te tonen wie hem pijn heeft gedaan (ik heb zo een vermoeden dienen ene ziet er echt een stuk µ£*$! uit) en jawel de zoon wijst zonder aarzeling die Xander aan.
omdat ik ntl niet, weeral, K&G-gewijs gebuisd wil worden vraag ik voor de zekerheid toch maar ‘en heeft Thorben Xander pijngedaan?” ‘ja!’
uiteraard moet ik nu zeggen dat Thorben ook geen kindjes mag pijndoen. Per slot van rekening maak ik daar met de man ruzie om hij is vant standpunt als ze beginnen vechten magem terugslaan, maar hij mag niet beginnen. Ik vind dat dat helemaal niets oplost.
daarom zeg ik dan ook heel kordaat: “GOED ZO! als Xander u pijn doet doet gij dan maar pijn terug”
als ik de ander Xander aanduid en vraag ‘hoe noemt da kindje’ krijg ik als antwoord ‘andewijdaa’
damn klein kinderen ze helpen u ook ni echt hé
een 'geregeld' leventje 