peuterintegratie

Onze mond hebben we vol van integratie. Hoe het zou moeten hoe we het zouden willen…

Maar een sterk staaltje integratie zag ik vandaag bij mijn zoontje.

Daar wonen in een boom, vredig naast elkaar een tijger, een vos, een giraf, een muis én een dolfijn.

De tijger gromt wel eens maar niemand die zich daar aan stoort. De muis verhuist zonder morren voor de giraf zodat die haar nek mee kan nemen. De dolfijn veranderd soms in een vis en niemand die zich daar vragen over stelt of de dolfijn raar bekijkt en de vos die loopt soms weg waarna er in paniek naar hem gezocht word.

een perfecte wereld dus

ziende blind

Ik zeg vaak tegen mijn man dat hij ziende blind is, bv als ik iets vraag en hij vol overtuiging zegt dat dat daar niet ligt terwijl je het van 20 meter afstand ziet liggen.

Maar ik denk dat mijn zoontje mij al even blind vindt.

Omdat ik niet zie dat de leuning van de zetel eigenlijk een tractor (tator) is.

Of dat, als hij zijn koffertje met materiaal opendoet, op slag veranderd in Thorben de bouwer of Thorben Bob , ge moog nog kiezen.

Omdat ik niet doorheb dat een berekoekje als ge er op de juiste manier een stuk afbijt, veranderd in een krokodil (kokodil), en als ge dan van de snuit van die krokodil nog de juiste hoeveelheid afbijt je op slag een varken (vark) verkrijgt.

dus ja lieve schat mama is ziende blind en hopelijk blijf jij nog heel lang kokodillen zien in koekjes terwijl je als Thorben de bouwer op je traktor met hamer en schroef staat te draaien, hopelijk word jij niet te snel “grote mensen blind”

ik “vraag” u ten dans

mijn zoon heeft de geneugten van het dansen ontdekt. en dan vooral op de plopdans.

dan springt en draait hij in het rond. loopt met stijve benen als een soldaat met kuitkrampen rond te stampen gevolgd door spastisch heen en weer gezwaai met zijn armpjes. Dat alles begeleid met een gezichtsbrede grijns.

Waarop hij naar mij toekomt mijn hand vast grijpt, of ik nu toevallig aant koken ben of zijn zus aant voeieren maakt ni uit, en zegt gedecideert “ZO” terwijl hij met zijn hoofd heef en weer wiebelt.

“ZO”

en dan staan we met zen tweeën spastische bewegingen te maken en te grijnzen.

 

sterren op de dansvloer: here we come

arme Baby J

Dus niet alleen de ouders die hun kindje verkopen worden zwaarder gestraft dan zij die hun kindje achterlaten om te sterven, ook de baby wordt zwaar gestraft.

kijk maar naar Baby J.

Het kindje word niet alleen na 1 dag weggehaald bij zijn natuurlijke ouders, maar 4 maand later besluit men ook nog eens het kindje bij de mensen weg te halen waar het nual een band mee heeft.

ik dacht dat men altijd in het belang van het kind handelde???

wat is het belang van het kind bij het plaatsen in een instelling? bij het weg te halen uit zijn vertrouwde omgeving?

Ik blijf erbij, ik ben niet voor die koehandel maar zo een klein prutske de grond onder zijn/haar voetjes weg te slaan….

wie is hier het ergste bezig?

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=DMF27112008_086

broederliefde/zusterliefde

welke ouder zou niet graag hebben dat zijn kinderen goed overeenkomen?

Mijn kinderen komen, ook al zijn ze maar 21 maand en 19 dagen soms een beetje te goed overeen.

Zo lossen ze elkaar af in het huilen, liefst ’s nachts. Ik vermoed dat ze zo elkanders slaap gunnen en hun stem sparen, maar zoniet voor mama die mag paraat staan.

Papa haalt ze en brengt ze naar hun bed en slaapt tussen het halen en brengen door. Flink zo.

Aandacht nodig? liefst samen. En liefst alletwee van mama. Kwestie van heel duidelijk te maken dat de vrouw met minstens een paar armen te kort is geschapen, jammer doch helaas een biologisch foutje.

IN DE BROEK? liefst na elkaar en liefst meer dan een keer. Zo hebben we de pipipamper (x2) gevolgd door de kakapamper². eventueel nog een gevolgd door een pipipamper die dan vroloijk losgetrokken word.

Eten? Een flesje word categoriek geweigerd (door de zoon) evenals een boterham of een koek en we wachten geduldig tot zus honger heeft, OP DAT MOMENT eist men zijn eten weer op (jaja gegeven door …MAMA)

Handen te kort in dit huishouden en stiekem hopen dat ze andere vlakken vinden om over overeen te komen, liefst morgen nog

een hondeleven

mijn kinderen zijn supergeconditioneerd. En ze lijken op elkaar.

mijn dochter doet nu wat mijn zoontje ook zo goed kon.

Ze wachten tot het eten klaar is, net warm opgeschept, ge zet uwe stoel achteruit, ge wilt de eerste hap in uwe mond steken en ….

er zet er een haar keel open

en wa doede dan als moeder?

ge legt u vork neer, zet uwe stoel terug onder tafel, kijkt es bedroeft naar het culinaire hoogstandje dat ge net op tafel hebt getoverd, draait u om, loopt naar de living, neemt u dochter sussend  vast en haalt haar eten boven.

en ge wacht tot zij gedaan heeft met eten, en uw man en zoon de living binnen komen stormen en verklaren “da was lekker seg”

moeder zijn tis soms een echte hondestiel…

wegwerpbaby’s

wa is da toch de laaste tijd met ons landje?

bijna dagelijks en zeker wekelijks horen we over, al dan niet, jonge moeders die ergens stiekem bevallen zijn en hun boorlingske hebben achtergelaten om eenzaam en verlaten te sterven.

Ik stuur mijn man meerdere keren per nacht naar de kinderkamer om te luisteren of onze kindjes nog ademen. Ik vind mezelf geen supermama, ik was niet gepland zwanger maar ik heb ook nooit overwogen om mijn kindjes weg te gooien.

Ik kan snappen dat iemand het niet ziet zitten om een kind op te voeden. Maar er zijn toch veel midelen om dat te voorkomen? Er word zelfs niet meer opgekeken van een abortus. Maar blijkbaar is dat voor sommige mensen geen optie. Om religieuze redenen zeggen ze dan op het nieuws. Welke godsdienst heeft liever dat men een boorling laat sterven dan een embryo te verwijderen?

En dan nu van de week een koppel dat zijn kindje verkoopt.

Ewel persoonlijk hoor ik dan liever zoiets dan te lezen dat er weer eens een kindje in een emmer is gedropt. Het is misschien koehandel maar dat kindje word op dit moment waarschijnlijk graag gezien.

Het vreemste aan ons land is dat die ouders waarschijnlijk zwaarder gestraft zullen worden dan zij die hun kind hebben achtergelaten. Want verkopen doe je niet in een vlaag van waanzin.

 

Gek land

 

waarschijnlijk worden in België binnenkort eerder de emmers de materiaalkoten en de bossen voor het gercht gedaagd dan de moeders die er hun kinderen achterlieten

 

knuffels aan alle achtergelaten kindjes die het zonder warmte moesten stellen

navelstaarderij

daarjuist in de douche een gaatje in mijn buik ontdekt.

een gaatje zo diep als de krater van de etna vermoed ik.

juist ja een navel.

al helemaal vergeten da ik da had

een navel, navelenbuik lijk we als klein kinderen zeiden.

vreemd toch zo 33 jaar en uw eigen lijf terug ontdekken

benieuwd wa ik de volgende dagen nog ontdek

moederkloek

Wa ze ook mogen zeggen ik ga het mij ni aantrekken

mijn kinderen doen het goed da ziet iedereen.

Dus iedereen den boom in mij zal het ni raken.

 

en dan zegt zo iemand van K&G ‘ze doen het wel heel goed, alletwee’

en dan kan ik ni meer door de deur zo gezwollen dan mijn hart is van moedertrots.

 

tot zover niets aantrekken van wat een ander zegt

mama worden/mama zijn

Toen Mijn zoontje geboren werd voelde ik mij helemaal geen mama. Ook de tijd erna schoot mij soms plots te binnen “juist ja ik ben mama” niet toevallig de babysitter van dienst.

Ik was dus wel mama geworden, en ik was voor mijn zoontje een mama, meer nog ZIJN mama maar het voelde niet zo. Het was meer lijk een droom iets dat nooit volledig doordrong.

Nu ons dochtertje er is, is dat droom gevoel lijk weg. Nu voel ik mij ten volle een mama een “madam met een echt gezin”, mijn gezin.

en als ons zoontje nu roept “MAMAAA” is er geen stemmetje meer diep in mij dat zegt ‘oja da ben ik’ nu is het gewoon mijn hart dat trots antwoord ‘JA?’