De zoon-nummer-1 krijgt nog een pakje dino-koekjes
“als je koekjes op zijn gaan we slapen hé” zeg ik
“ja” antwoord de zoon-nummer-1 zonder morren
“afgesproken?” vraag ik nog es want hij geeft ferm rap toe
“ja hoor afgesproken” zegt de zoon-nummer-1 zonder zelfs maar op te kijken
op zijn gemak knabbelt hij zijn eerste 2 koekjes op en ik ga een flesje chocomelk opwarmen.
De zoon staat recht legt zijn laatste koek op tafel en zegt zonder bliken of blozen
“en die is dan voor morgen”