Maandelijks archief: november 2011

morgen

De zoon-nummer-1 krijgt nog een pakje dino-koekjes

“als je koekjes op zijn gaan we slapen hé” zeg  ik

“ja” antwoord de zoon-nummer-1 zonder morren

“afgesproken?” vraag ik nog es want hij geeft ferm rap toe

“ja hoor afgesproken” zegt de zoon-nummer-1 zonder zelfs maar op te kijken

op zijn gemak knabbelt hij zijn eerste 2 koekjes op en ik ga een flesje chocomelk opwarmen.

De zoon staat recht legt zijn laatste koek op tafel en zegt zonder bliken of blozen

“en die is dan voor morgen”

 

geheel toevallig

“ik wil, ik wil ik wil en boterham met euh met met” stottert de zoon-nummer-1 in al zijn enthousiasme

“met choko” maak ik zijn zin af

even kijkt hij verbijsterd “hoe wete gij dat?” vraagt hij

“goh na 5 jaar ken ik u al wel een beke” zeg ik bloedserieus

de zoon kijkt mij aan “kende gij mij al 5 jaar???” vraagt hij met ogen zo groot als knikkers

“euhm” zeg ik op mijn beurt een beetje verbijstert “ja toch bijna 5 jaar”

even is hij stil en laat deze wetenschap tot hem doordringen

en dan…

“goh en ik bén bijna 5 jaar!”

en ik bijt op mijn tong en houd mijn sarcastische opmerking “das ook toevallig” voor mezelf , genoeg verbazing gehad voor vandaag lijkt mij zo