kriss kross the sequel

“wil jij mijn broek vanachter eens dichtdoen” vraagt de dochter

ik ben met wat bezig en laat die woorden langzaam tot me doordringen en probeer zonder te kijken te bedenken wat er in godsnaam open kan zijn aan den achter kant van haar broek.

“Wil JIJ mijn broek vanachter TOEDOEN” herhaalt miss-geduld al op een luider toonje terwijl ze haar poep betty-boop gewijs naar achter zwiert.

ik bekijk  haar en zie dat ze haar ergens onder de baan heeft uitgekleed en haar broek omgekeerd heeft aangetrokken.

“je hebt je broek verkeerd aan” zeg ik “ze is achterstevoren” verduidelijk ik nog eens

“JAAH” zegt zij met een brede grijns

“zullen we ze recht aandoen” vraag ik

“NEEN!” roept zij “dit is veel cooler”

Grote mensen kleine kinderen

U kent ze wel de “beloningsstikkers” waar tegen woordig mee om de oren geslagen wordt. Uwe kleine wilt ni opruimen maak een tabel en geef stikkers, pipi op’t potje van ’t zelfde laken een broek en nu dus ook op tijd op school komen.

sinds vorige week mogen de kindjes die op tijd komen een oranje (of groene) stikker kleven op een grote klok en wie te laat komt???? Dan moeten de ouders een stikker plakken, een blauwe.

De man zet dus sinds een week zijn klok vroeger gaat ’s avonds vroeger slapen om zich zeker niet te over slapen maant iedereen aan voort te doen, kleed de zoon-nummer-1 zelf aan als deze dreigt roet in het eten te gooien, loopt zenuwachtig rond en maakt hele strategische plannen voor komende week want dan is mijn verlof voorbij.

 

En als hij thuiskomt zegt hij zo trots als ne gieter “wemme stikkers mogen plakken!!!”

zou dat nu ook werken bij gras afrijden en sokken per paar in de mand te gooien?

 

 

Sprrrrrraakgebrrrrek

Zoals gelijk welke moeder waarschijnlijk komt mijn haar een beetje recht als ze mijn kinderen afbreken. Alkan ik het nog redelijk relativeren in vergelijking tot de papa en de oma. En als de commentaar gerechtvaardigd is zal ik er zelfs iets mee aanvangen, maar hij moet dan wel gerechtvaardigd zijn…

vorig jaar:

“Mja we zullen de zoon-nummer-1 allesinds verder opvolgen en misschien heeft hij wel logoipedie nodig” de juf

“logopedie???” ik behoorlijk verbaast want bij mijn weten praat de zoon helemaal ni slecht

“ja om te voorkomen dat hij een spraakgebrek ontwikkeld”

mijn wenkbrauwen verdwijnen richting haargrens

dit jaar:

“hoe zit het met zijn spraakgebrek merkt u daar iets van?” vraagt de man aan de nieuwe juf

“spraakgebrek? tiens das mij nog niet opgevallen kzal er eens op letten” zegt de nieuwe juf

ik ben nog sceptischer want een spraak gebrek dat niet opvalt …

een paar dagen later

“Ja tis de R hé” zegt de juf

ik tuit mijn lippen onderdruk een laatdunkende blik en mijn wenkbrauwen verdwijnen helemaal.

“zijn R? Alleen zijn R? Toch ni omdat ze Rrrrolt hé? Want met een moederrr uit Brrrrussel en een vaderrrr uit Gent ist ferrrm norrrmaal dat zijn rrrrr rrrrolt” zeg ik expres zoveel mogelijk r-en gebruikend.

“Mja” zegt de juf ” maar ze rolt wel hé”

op het puntje van mijn tong ligt een opmerking over een wezenlijk verschil tussen een “g” en een “h” en een “i” en een “e”. Maar de man is er bij en de man kan vrouwen charmeren vooral de oudere exemplaren en dus wordt het spraakgebrek plots afgezwakt en is logopedie weer een ver van mijn bed show